Myanmar Apyar Books Only [အပြာစာအုပ်]

တနေ့ကျော်စွာတယောက် ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီးက ကျော်စွာမိဘတွေကို စာပို့ပြီးရုံးခန်း ခေါ်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျော်စွာကျောင်းပြေးတဲ့အတွက်ပါ။ ကျော်စွာ ကျောင်းဘယ်လောက်ပြေးသလဲဆိုရင် တစ်လမှ သုံးရက်ထဲ ကျောင်းတက်ပါတယ်။ ဆရာကြီးသတိပေးလို့ ကျောင်းပြန်တက်တဲ့အချိန်မှာ ကျော်စွာအတွက် အရမ်းပျော်စရာကောင်းတဲ့နေ့လေးဖြစ်လာပါတယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစိုတယောက် ကျော်စွာတို့အခန်းထဲကို ရောက်လာတော့ သူတခါမှ မမြင်ဘူးတဲ့ ကျောင်းသားလေး ကျော်စွာကို တွေ့လိုက်ပါတယ။် ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစို ကျော်စွာဆီ လျှောက်လာပါတယ်။ ကျော်စွာဆီ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာတဲ့ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစိုဟာ အရမ်းလှပါတယ်။ အသားအရေက ဝင်းဝါပီး အရမ်းကိုကြည့်ကောင်းပါတယ်။ အဖြူရောင် ရင်ဖုံး အကျႌလေးနဲ့ ကျောင်းစိမ်း ထမီလေးကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဝတ်ဆင်ထားပါတယ်။ ဆံပင်ကိုထုံးထားပီး သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားလေး နဲ့အရမ်းလှနေပါတယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစို ကျော်စွာကိုမေးတယ်။ ” မင်းကကျောင်းသားသစ်လား” တဲ့ ကျော်စွာပြုံးနေလိုက်တယ။် ဘေးက သူငယ်ချင်တွေကလဲ ပြုံးလို့ပေါ။့ အဲတာနဲ့ ဆရာမ လေးက ” မင်းနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ” လို့မေးတယ်။ ဘယ်ဆရာ ဘယ်ဆရာမနဲ့မှမတည့်တဲ့ ကျော်စွာတယောက် ဆရာမရဲ့အသံ လေးကြားတော့ တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့ ခံစားမှုမျိုးဖြစ်လာပါတော့တယ်။ “မင်းနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ” “ကျော်စွာပါ’ “အော်ကျော် စွာဆိုတာ မင်းလား” “ဟုတ်ကဲ့” “မင်းက တော်တော်နမည်ကြီးတာဘဲ ဒီကျောင်းမှာ ဘောလုံးကန်တာ အရမ်းတြော်ပီး ခရိုင်ထိပါ သလို ကျောင်းသူလေးတွေ ပါးစပ်ဖျားမှာလဲ မင်းက ရေပန်းစားတဲ့ kingတယောက်ဘဲ ပြီးတော့ မင်းနာမည်အကြီးဆုံးက ကျောင်း ပြေးတာဘဲကွ အဲဒီတော့ မင်းဒီနေ့ ဆရာမအိမ်ကိုလိုက်ခဲ့ပါ မင်းကိုအပြစ်ပေးရမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ” ဘယ်ဆရာ၊ ဆရာမကမှပြောတာနားမထောင်တဲ့ ကျော်စွာ အလိုလိုနေရင်း ခေါင်းညိမ်ြ့ပီးသား ဖြစ်နေတယ်။ အဲ တာနဲ့ကျောင်းဆင်းတော့ ကျော်စွာဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲ ဆရာမလေးက နောက်ကစီးပီး လိုက်လာပါတယ်။ ကျော်စွာရင်ထဲမှာ အရမ်းပျော် သွားတာပေါ့ ။ ဆရာမလေးစိမ်းစို ကျော်စွာခါးလေးဖက်ပီး လိုက်လာပါတယ်။ ကျော်စွာအရမ်းပျော်နေတယ် ။ ဆရာမလေးက သူ့ ခါးဖက်ထားလို့လေ။ ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစိုရဲ့ကိုယ်သင်းရနံ့လေးက ကျော်စွာ့ရင်ထဲကို အေးမြစေတယ်။ ကျော်စွာဟာ ဆိုင်ကယ် ကိုဖြေးဖြေးမှန်လေးနဲ့မောင်းလာတယ် ။ တနေရာအရောက်မှာတော့ ခွေးတကောင် ဆိုင်ကယ်ရှေ့က ဖြတ်ပြေးလာတယ်။ အဲတာနဲ့ ကျော်စွာ လဲ ဘရိတ်ကို တအားဆွဲနင်း လိုက်တယ်။ အားပါးပါး ဘာပြောကောင်းမလဲ ဆရာမရဲ့နို့တွေက ကျော်စွာ့ကျောကို လာဖိတယ်။ အဆိုးဆုံးက ခါးဖက်ထားတဲ့ ဆရာမလက်က ကျော်စွာရဲ့လီးကို လာကိုင်မိပါတယ်။ အရှည် ၇ လက်မရှိတဲ့ ကျော်စွာလီးက ချက်ချင်းဘဲ တောင်လာပါတော့ တယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစိုလဲ ကျော်စွာ ရဲ့ချက်ချင်းတောင်လာတဲ့ လီးကို ကြက်သေသေပီး ဆက်ကိုင်ထားမိတယ်။ ကျော်စွာ တော့ ဇောချွေးတွေပြန်နေပီလေ။ အဲတာနဲ့ ဆရာမသတိဝင်လာပီး ကျော်စွာ့လီးကို လွှတ်လိုက်တယ်။ “ဆောရီး နော် ကျော်စွာ” “ရပါတယ် ဆရာမ” ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစို ဆိုင်ကယ်ပေါ် သေချာအောင် ပြန်ထိုင်တယ်။ ဒီတခါတော့ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစိုလဲ ကျော်စွာ့ကျောကို သူ့နို့တွေနဲ့ တအားဖိကပ်ပီး ထိုင်ပါတယ်။ လက်ကလဲ ခါးဖက်ထားတာထက် ကျော်စွာ့ လီးနဲ့က တအားနီးကပ်နေပါတယ်။ ကျော်စွာတော့ ရင်တွေခုန်နေတယ်။ ဆိုင်ကယ်လှုပ်လိုက်တိုင်း ဆရာမလေးစိမ်းစိုလက်က ကျော်စွာလီးကို လာလာရန်စနေသလိုဘဲ။ အဲတာနဲ့ တနေရာအရောက် ကျော်စွာလမ်းရဲ့ ချိုက့်ခွက်တစ်ခုကို မြင်ပြီးပြုံးလိုက်ပါ တယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစို ကျော်စွာနောက်မှာဆိုတော့ ကျော်စွာပြုံးတာကို မမြင်ပါဘူး။ ကျော်စွာဟာ ချိုင့်ခွက်ထဲကို ဆိုက်ကယ်မ တော်တဆ ကျတာလိုနဲ့ ဆင်းချလိုက်တယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစိုလက် ကျော်စွာလိုချင်တဲ့နေရာကို တန်းပြီးရောက်လာတယ်။ ဒီတခါ တော့ ဆရာမလေးစိမ်းစိုလဲ ကျော်စွာလီးကို ပြန်မလွှတ်တော့ပါဘူး။ “အား….ကောင်းလိုက်တာဆရာမရယ်” ဆရာမလေးစိမ်းစို ကျော်စွာကျောကို ခေါင်းလေးမှီလာတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ “အိမ်ကိုမြန် မြန်မောင်းတော့နော်” “ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ” ဆရာမလေး ရဲ့အိမ်ရောက်လာပါပီ။ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစို အိမ်ထဲရောက်တော့ “ကျော်စွာ… ဘာစားချင်လဲဟင်” “ဘာမှမစားချင်ပါဘူး ဆရာမ ရယ်… ဆရာမကိုဘဲ စားချင်တယ်… ဟဲ..” တစ်လမ်းလုံး ကျော် စွာလီးကို အားရပါးရ ကိုင်ခံနေရမှတော့ ကျော်စွာပါးစပ်က ပြောထွက်ပြီပေါ့။ “ဒါဆိုခနလေးနော် ဆရာမ အဝတ်အစား လဲလိုက် အုံးမယ်” “လဲမနေပါနဲ့ဆရာမရယ်” “မင်းကလဲကွယ်…ဆရာမထွက်မပြေးပါဘူး…” “ဆရာမထွက်မပြေးတာထက် ကျနော့်ညီ လေးက မရတော့ဘူး ဆရာမရဲ့” ကျော်စွာပါးစပ်ကလဲပြော တစ်ပြိုင်ထဲ ဆရာမလက်ဆွဲပီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။ နမ်းရင်း ဆရာမလေး ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လျှာလေး ထိုးပေးတော့ ဆရာမလဲ အထဲကနေ သူ့လျှာနဲ့ ပြန်တုန့်ပြန်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျော်စွာ လဲ ဆရာမကို ပွေ့ချီပီး ဆရာမအခန်းထဲက ကုတင်ပေါ် အသာအယာတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျော်စွာလဲ ဆရာမရဲ့ နို့တွေကို ညင် ညင်သာသာလေး အပေါ်ကနေကိုင်ပြီး အနမ်းမိုးတွေရွာနေပါတယ်။ “ဆရာမ” “ဟင်..” “အကျႌချွတ်မယ်နော်…” “အင်း … ” ချွတ်လေကျော်စွာ ဆရာမ ရဲ့ ရင်ဖုန်းအကျႌ အဖြူလေးကို ချွတ် ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆရာမရဲ့ ဘော်လီကိုပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ ပေါ်လာတဲ့ဆရာမနို့ တွေကို ကျော်စွာမျက်တောင်မခတ်တမ်း ကြည့်နေမိတယ်။ “ဘာကြည့်တာလဲကွာ…ဆရာမ ရှက်တယ်” ဆိုပီး သူ့လက်နဲ့အုပ်ထားပါတယ်။ “အရမ်းလှတယ် ဆရာမရယ်” “ခုထိ ဆရာမလို့ခေါ်နေတုန်းပဲလား… မောင်ရယ်.. စိမ်းလေမရှက်တမ်းပြောရရင် မောင့်ကို မြင်မြင်ချင်းချစ်မိတယ်.. စိမ်းကို အထင်သေးလာဟင်” “မသေးပါဘူး…မရယ်” “ဘာခုမှ မ လဲ သူများပြောမှခေါ်တယ်” “ရှူး…တိတ်တိတ်နေ” ကျော်စွာ ပြောပြောဆိုဆိုဆရာမလေး ရဲ့နို့ကို စုပ်လိုက်တယ်။ “အင်းးးဟင်းးးဟင်းးးမောင်ရယ်…” ကျော်စွာ့ လက်ကဆရာမလေးရဲ့ ကျောင်း စိမ်းထဘီ ပေါ်ကနေအုပ်ပြီး ဆရာမ ရဲ့ အဖုတ်လေးကို ကိုင်လိုက်တယ်။ ဆရာမလေးကော့သွားတယ်။ ကျော်စွာလဲ ဆရာမကို နို့စို့ ရင်းကနေ ဗိုက်သားလေးနမ်းတော့ “အ…မောင် ယားတယ်” ကျော်စွာ လဲဆရာမရဲ့ ကျောင်းစိမ်း ထမီလေးကို လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ဆရာမ က အတွင်းခံ လုံး၀ ဝတ် မထားပါဘူး ။ ကျော်စွာ တစ်ယောက် ဆရာမပေါင်သားတွေနမ်းတော့ ဆရာမ ကော့ကော့လာတယ။် ဘယ်ဘက်ပီးတော့ ညာဘက် ဆရာမရဲ့ အဖုတ်လေးကြည့်တော့ အရည်တွေ ရွှဲနေပီ။ ကျော်စွာဟာ ပေါင်နမ်းရင်းကနေ ခြေသလုံးတွေနမ်းတယ်။ ပြီး တော့တဖြေးဖြေး ပြန်တက်လာတယ။် ဆရာမလေး ကော့ကော့လာတယ်။ ပြီးမှမပြောမဆို လျှာနဲ့ ဆရာမစောက်ပတ်ကိုအပြား လိုက် အမှတ်မထင် အောက် ကနေ ယက်လိုက်တယ်ဆရာမလဲ တခါတည်းကော့တက်သွားတယ်။ “အားးးဟင်းးးမောင်ရယ်ငရဲကြီးနေပါ့မယ်” ကျော်စွာဟာ ဆရာမပေါင်ကိုအောက်ကနေ ပင့်မလိုက်တော့ ဆရာမစောက်ပတ်ကြီး က ပြူးပြီးထွက်လာတယ်..။ ” မ…” “ဟင်..” “မရဲ့ပေါင်ကို လက်နဲ့ဆွဲထား” “အင်း…” ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစိုလဲ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးတယ်။ ကျော်စွာကစောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီး ယက်လိုက်တယ်။ “အားးးးမောင်ရယ်….” ကျော်စွာစောက်ပတ်ထဲကို လျှာထိုး ထည့်လိုက်တော့ ဆရာမရဲ့ပေါင်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေက ပြုတ်ပြီး ကျော်စွာခေါင်းကို လာကိုင်တယ်။ “အားးးမောင်ရယ် ကောင်း လိုက်တာ…” ကျော်စွားအားရပါးရယက်ပြီးတော့မှ ဆရာမလေးပေါင်ကြားကို နေရာယူလိုက်ပြီး ထည့်မလိုအလုပ် “မောင်..ခနနေ အုံး” ဆိုပီး ဆရာမလေး လဲ ကျော်စွာကို အိပ်ယာပေါ် အသာတွန်းလှဲလိုက်တယ်။ “မောင်က မကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးတော့ မလဲ လုပ်ပေးချင်တယ်” ဆိုပီးကျော်စွာ့ လီးကိုမှုတ်တော့တာဘဲ “အားးးးးမရယ်ကောင်းလိုက်တာ” ကျော်စွာလဲ ဆရာမလေးမှုတ် တာကို အလူးအလိမ့်ခံနေရတယ်။ “မ…တော်တော့ နော်…” ဟင်….ဘာလို့လဲ မ….လုပ်ပေးတာ မကောင်းလို့လား” “ဟုတ်ဘူး… အရမ်းကောင်း လို့ ပြီးကုန်မှာ စိုးလို့ ပါ.. ဟော့ဒီ…မောင့် လီးကြီး နဲ့..မ ကို လိုးချင်သေးတယ် ” “အာ…မောင်ကလဲ ပြောတာရိုင်းလိုက်တာ..” မကလဲ လိုးတာကိုလိုး တယ်လို့မပြောတော့ ဘယ်လိုပြောမှာလဲ” မသိဘူးကွာ… မ နားရှက်တယ်” ကျော်စွာလဲ ဆရာမလေးပေါင်ကြားကို နေရာယူလိုက် တယ်။ “မောင်…” “ဗျာ…” ဖြေးဖြေး လုပ်နော်…. မ ကြောက်တယ်..” အင်းပါ…မရယ်” ကျော်စွာဟာ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲမ ထည့်သေးပဲ စောက်စေ့လေးကို လီးနဲ့အပေါ်အောက်ဆွဲ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်…။ “အင်းးးဟင်းးးးမောင်ဘာလုပ်နေတာလဲ…ထည့် ပေးပါတော့..” “ဘာထည့်ရမှာလဲဟင် မ…” ” မောင်ကသိရဲ့သားနဲ့ကွာ..” “မသိလိုပေါ့ မရဲ့… ဟဲဟဲ ” အာ မောင်ကလဲကွာ မောင့်ရဲ့ လီးကို မစောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပေးပါတော့နော် မအရမ်းယားနေပီ..” “ဟုတ်ကဲ့ … ထည့်ပြီနော် မ…” “အင်း..မြန်မြန်ထည့်ပါတော့နော်….” ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစို တယောက် အရှက်တရားတွေ မရှိ တော့ပဲ တောင်းဆိုနေပါ ပြီ။ ကျော်စွာလဲ ဆရာမလေးရဲ့ကျောင်းစိမ်း ထမီလေးကို ခါးအထိ လှန်တင်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို စောက် ပတ် အဝမှာ တေ့ပြီး ဆောင့်လိုး လိုက်ပါတယ်။“ဗြိ…ဗြစ်…ဗြစ်…ဖွတ်…” အင်း….အ….အ….မောင်ရယ်… အား…” ကျော်စွာ့ ရဲ့ လီးတစ်ဆုံးဆရာမလေး စောက်ပတ်ထဲဝင်သွားတော့ “အားးးးမောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ နာနာဆောင့်ပေးပါနော် … မ ပြီးတော့ မယ်.. အားးးးဆောင့်ပါ နာနာဆောင့်ပါ မောင်ရယ်..” ကျော်စွာလဲ ဆရာမလေးကတောင်းဆိုနေတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်ပါ တော့တယ။် “အားးးကောင်းလိုက်တာ မရယ်” “မောင်…ဆောင့် နာနာဆောင့်…နာနာလေးလိုးပေးပါ မောင် ရယ်…” “အားးး ကောင်းလိုက်တာမရယ်..” အချက်ငါးဆယ်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်တော့ ဆရာမလေးကော့တက်လာပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ကျော်စွာလဲ တပြိုင်နက်ထဲ ဆရာမလေးရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို လီးရည်တွေ အကုန် ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား ကာမဘုံ ထိပ်ဆုံးကို အတူတက်လှမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ တယောက်နဲ့တယောက် တင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ဖက်ထားပါတယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက်နေမှ…. “မောင်…” “ဗျာ…” မ…ကိုအထင်သေးလားဟင်…” “မသေးပါဘူး… အရမ်းချစ်တယ်မရယ်..” “မ… က ပိုချစ်တာပါနော် ဟီးးး” ဆိုပီးကျော်စွာလည်း ဆရာမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။ “အရမ်းချစ်တယ် မရယ်” အဲဒီနေ့က စပြီး ကျောင်းသားလေးကျော်စွာနဲ့ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစို တို့နေ့တိုင်း လိုးကျပါတော့တယ်။႔ေတြနဲ႕ တအားဖိကပ္ပီး ထိုင္ပါတယ္။ လက္ကလဲ ခါးဖက္ထားတာထက္ ေက်ာ္စြာ့ လီးနဲ႕က တအားနီးကပ္ေနပါတယ္။ ေက်ာ္စြာေတာ့ ရင္ေတြခုန္ေနတယ္။ ဆိုင္ကယ္လႈပ္လိုက္တိုင္း ဆရာမေလးစိမ္းစိုလက္က ေက်ာ္စြာလီးကို လာလာရန္စေနသလိုဘဲ။ အဲတာနဲ႕ တေနရာအေရာက္ ေက်ာ္စြာလမ္းရဲ႕ ခ်ိဳက့္ခြက္တစ္ခုကို ျမင္ၿပီးၿပဳံးလိုက္ပါ တယ္။ ဆရာမေလးစိမ္းစို ေက်ာ္စြာေနာက္မွာဆိုေတာ့ ေက်ာ္စြာၿပဳံးတာကို မျမင္ပါဘူး။ ေက်ာ္စြာဟာ ခ်ိဳင့္ခြက္ထဲကို ဆိုက္ကယ္မ ေတာ္တဆ က်တာလိုနဲ႕ ဆင္းခ်လိဳက္တယ္။ ဆရာမေလးစိမ္းစိုလက္ ေက်ာ္စြာလိုခ်င္တဲ့ေနရာကို တန္းၿပီးေရာက္လာတယ္။ ဒီတခါ ေတာ့ ဆရာမေလးစိမ္းစိုလဲ ေက်ာ္စြာလီးကို ျပန္မလႊတ္ေတာ့ပါဘူး။ “အား….ေကာင္းလိုက္တာဆရာမရယ္” ဆရာမေလးစိမ္းစို ေက်ာ္စြာေက်ာကို ေခါင္းေလးမွီလာတယ္။ ပါးစပ္ကလဲ “အိမ္ကိုျမန္ ျမန္ေမာင္းေတာ့ေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ ဆရာမ” ဆရာမေလး ရဲ႕အိမ္ေရာက္လာပါပီ။ ဆရာမေလးစိမ္းစိမ္းစို အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ “ေက်ာ္စြာ… ဘာစားခ်င္လဲဟင္” “ဘာမွမစားခ်င္ပါဘူး ဆရာမ ရယ္… ဆရာမကိုဘဲ စားခ်င္တယ္… ဟဲ..” တစ္လမ္းလုံး ေက်ာ္ စြာလီးကို အားရပါးရ ကိုင္ခံေနရမွေတာ့ ေက်ာ္စြာပါးစပ္က ေျပာထြက္ၿပီေပါ့။ “ဒါဆိုခနေလးေနာ္ ဆရာမ အဝတ္အစား လဲလိုက္ အုံးမယ္” “လဲမေနပါနဲ႕ဆရာမရယ္” “မင္းကလဲကြယ္…ဆရာမထြက္မေျပးပါဘူး…” “ဆရာမထြက္မေျပးတာထက္ က်ေနာ့္ညီ ေလးက မရေတာ့ဘူး ဆရာမရဲ႕” ေက်ာ္စြာပါးစပ္ကလဲေျပာ တစ္ၿပိဳင္ထဲ ဆရာမလက္ဆြဲပီး ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္တယ္။ နမ္းရင္း ဆရာမေလး ရဲ႕ပါးစပ္ထဲကို လွ်ာေလး ထိုးေပးေတာ့ ဆရာမလဲ အထဲကေန သူ႕လွ်ာနဲ႕ ျပန္တုန့္ျပန္ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္စြာ လဲ ဆရာမကို ေပြ႕ခ်ီပီး ဆရာမအခန္းထဲက ကုတင္ေပၚ အသာအယာတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာ္စြာလဲ ဆရာမရဲ႕ နို႔ေတြကို ညင္ ညင္သာသာေလး အေပၚကေနကိုင္ၿပီး အနမ္းမိုးေတြ႐ြာေနပါတယ္။ “ဆရာမ” “ဟင္..” “အက်ႌခြၽတ္မယ္ေနာ္…” “အင္း … ” ခြၽတ္ေလေက်ာ္စြာ ဆရာမ ရဲ႕ ရင္ဖုန္းအက်ႌ အျဖဴေလးကို ခြၽတ္ ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာမရဲ႕ ေဘာ္လီကိုပါ ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေပၚလာတဲ့ဆရာမနို႔ ေတြကို ေက်ာ္စြာမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ၾကည့္ေနမိတယ္။ “ဘာၾကည့္တာလဲကြာ…ဆရာမ ရွက္တယ္” ဆိုပီး သူ႕လက္နဲ႕အုပ္ထားပါတယ္။ “အရမ္းလွတယ္ ဆရာမရယ္” “ခုထိ ဆရာမလို႔ေခၚေနတုန္းပဲလား… ေမာင္ရယ္.. စိမ္းေလမရွက္တမ္းေျပာရရင္ ေမာင့္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိတယ္.. စိမ္းကို အထင္ေသးလာဟင္” “မေသးပါဘူး…မရယ္” “ဘာခုမွ မ လဲ သူမ်ားေျပာမွေခၚတယ္” “ရႉး…တိတ္တိတ္ေန” ေက်ာ္စြာ ေျပာေျပာဆိုဆိုဆရာမေလး ရဲ႕နို႔ကို စုပ္လိုက္တယ္။ “အင္းးးဟင္းးးဟင္းးးေမာင္ရယ္…” ေက်ာ္စြာ့ လက္ကဆရာမေလးရဲ႕ ေက်ာင္း စိမ္းထဘီ ေပၚကေနအုပ္ၿပီး ဆရာမ ရဲ႕ အဖုတ္ေလးကို ကိုင္လိုက္တယ္။ ဆရာမေလးေကာ့သြားတယ္။ ေက်ာ္စြာလဲ ဆရာမကို နို႔စို႔ ရင္းကေန ဗိုက္သားေလးနမ္းေတာ့ “အ…ေမာင္ ယားတယ္” ေက်ာ္စြာ လဲဆရာမရဲ႕ ေက်ာင္းစိမ္း ထမီေလးကို လွန္တင္လိုက္ပါတယ္။ ဆရာမ က အတြင္းခံ လုံး၀ ဝတ္ မထားပါဘူး ။ ေက်ာ္စြာ တစ္ေယာက္ ဆရာမေပါင္သားေတြနမ္းေတာ့ ဆရာမ ေကာ့ေကာ့လာတယ။္ ဘယ္ဘက္ပီးေတာ့ ညာဘက္ ဆရာမရဲ႕ အဖုတ္ေလးၾကည့္ေတာ့ အရည္ေတြ ႐ႊဲေနပီ။ ေက်ာ္စြာဟာ ေပါင္နမ္းရင္းကေန ေျခသလုံးေတြနမ္းတယ္။ ၿပီး ေတာ့တေျဖးေျဖး ျပန္တက္လာတယ။္ ဆရာမေလး ေကာ့ေကာ့လာတယ္။ ၿပီးမွမေျပာမဆို လွ်ာနဲ႕ ဆရာမေစာက္ပတ္ကိုအျပား လိုက္ အမွတ္မထင္ ေအာက္ ကေန ယက္လိုက္တယ္ဆရာမလဲ တခါတည္းေကာ့တက္သြားတယ္။ “အားးးဟင္းးးေမာင္ရယ္ငရဲႀကီးေနပါ့မယ္” ေက်ာ္စြာဟာ ဆရာမေပါင္ကိုေအာက္ကေန ပင့္မလိုက္ေတာ့ ဆရာမေစာက္ပတ္ႀကီး က ျပဴးၿပီးထြက္လာတယ္..။ ” မ…” “ဟင္..” “မရဲ႕ေပါင္ကို လက္နဲ႕ဆြဲထား” “အင္း…” ဆရာမေလး စိမ္းစိမ္းစိုလဲ ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးတယ္။ ေက်ာ္စြာကေစာက္ပတ္ကိုၿဖဲၿပီး ယက္လိုက္တယ္။ “အားးးးေမာင္ရယ္….” ေက်ာ္စြာေစာက္ပတ္ထဲကို လွ်ာထိုး ထည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာမရဲ႕ေပါင္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြက ျပဳတ္ၿပီး ေက်ာ္စြာေခါင္းကို လာကိုင္တယ္။ “အားးးေမာင္ရယ္ ေကာင္း လိုက္တာ…” ေက်ာ္စြားအားရပါးရယက္ၿပီးေတာ့မွ ဆရာမေလးေပါင္ၾကားကို ေနရာယူလိုက္ၿပီး ထည့္မလိုအလုပ္ “ေမာင္..ခနေန အုံး” ဆိုပီး ဆရာမေလး လဲ ေက်ာ္စြာကို အိပ္ယာေပၚ အသာတြန္းလွဲလိုက္တယ္။ “ေမာင္က မကိုေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးေတာ့ မလဲ လုပ္ေပးခ်င္တယ္” ဆိုပီးေက်ာ္စြာ့ လီးကိုမႈတ္ေတာ့တာဘဲ “အားးးးးမရယ္ေကာင္းလိုက္တာ” ေက်ာ္စြာလဲ ဆရာမေလးမႈတ္ တာကို အလူးအလိမ့္ခံေနရတယ္။ “မ…ေတာ္ေတာ့ ေနာ္…” ဟင္….ဘာလို႔လဲ မ….လုပ္ေပးတာ မေကာင္းလို႔လား” “ဟုတ္ဘူး… အရမ္းေကာင္း လို႔ ၿပီးကုန္မွာ စိုးလို႔ ပါ.. ေဟာ့ဒီ…ေမာင့္ လီးႀကီး နဲ႕..မ ကို လိုးခ်င္ေသးတယ္ ” “အာ…ေမာင္ကလဲ ေျပာတာရိုင္းလိုက္တာ..” မကလဲ လိုးတာကိုလိုး တယ္လို႔မေျပာေတာ့ ဘယ္လိုေျပာမွာလဲ” မသိဘူးကြာ… မ နားရွက္တယ္” ေက်ာ္စြာလဲ ဆရာမေလးေပါင္ၾကားကို ေနရာယူလိုက္ တယ္။ “ေမာင္…” “ဗ်ာ…” ေျဖးေျဖး လုပ္ေနာ္…. မ ေၾကာက္တယ္..” အင္းပါ…မရယ္” ေက်ာ္စြာဟာ လီးကိုေစာက္ပတ္ထဲမ ထည့္ေသးပဲ ေစာက္ေစ့ေလးကို လီးနဲ႕အေပၚေအာက္ဆြဲ ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္…။ “အင္းးးဟင္းးးးေမာင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ…ထည့္ ေပးပါေတာ့..” “ဘာထည့္ရမွာလဲဟင္ မ…” ” ေမာင္ကသိရဲ႕သားနဲ႕ကြာ..” “မသိလိုေပါ့ မရဲ႕… ဟဲဟဲ ” အာ ေမာင္ကလဲကြာ ေမာင့္ရဲ႕ လီးကို မေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္ေပးပါေတာ့ေနာ္ မအရမ္းယားေနပီ..” “ဟုတ္ကဲ့ … ထည့္ၿပီေနာ္ မ…” “အင္း..ျမန္ျမန္ထည့္ပါေတာ့ေနာ္….” ဆရာမေလး စိမ္းစိမ္းစို တေယာက္ အရွက္တရားေတြ မရွိ ေတာ့ပဲ ေတာင္းဆိုေနပါ ၿပီ။ ေက်ာ္စြာလဲ ဆရာမေလးရဲ႕ေက်ာင္းစိမ္း ထမီေလးကို ခါးအထိ လွန္တင္လိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို ေစာက္ ပတ္ အဝမွာ ေတ့ၿပီး ေဆာင့္လိုး လိုက္ပါတယ္။“ၿဗိ…ျဗစ္…ျဗစ္…ဖြတ္…” အင္း….အ….အ….ေမာင္ရယ္… အား…” ေက်ာ္စြာ့ ရဲ႕ လီးတစ္ဆုံးဆရာမေလး ေစာက္ပတ္ထဲဝင္သြားေတာ့ “အားးးးေမာင္ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ နာနာေဆာင့္ေပးပါေနာ္ … မ ၿပီးေတာ့ မယ္.. အားးးးေဆာင့္ပါ နာနာေဆာင့္ပါ ေမာင္ရယ္..” ေက်ာ္စြာလဲ ဆရာမေလးကေတာင္းဆိုေနေတာ့ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္ပါ ေတာ့တယ။္ “အားးးေကာင္းလိုက္တာ မရယ္” “ေမာင္…ေဆာင့္ နာနာေဆာင့္…နာနာေလးလိုးေပးပါ ေမာင္ ရယ္…” “အားးး ေကာင္းလိုက္တာမရယ္..” အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ေတာ့ ဆရာမေလးေကာ့တက္လာၿပီး ၿငိမ္က်သြားတယ္။ ေက်ာ္စြာလဲ တၿပိဳင္နက္ထဲ ဆရာမေလးရဲ႕ေစာက္ပတ္ထဲကို လီးရည္ေတြ အကုန္ ပန္းထည့္လိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကာမဘုံ ထိပ္ဆုံးကို အတူတက္လွမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ကုတင္ေပၚမွာ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ တင္းတင္း ၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားပါတယ္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေနမွ…. “ေမာင္…” “ဗ်ာ…” မ…ကိုအထင္ေသးလားဟင္…” “မေသးပါဘူး… အရမ္းခ်စ္တယ္မရယ္..” “မ… က ပိုခ်စ္တာပါေနာ္ ဟီးးး” ဆိုပီးေက်ာ္စြာလည္း ဆရာမေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္တယ္။ “အရမ္းခ်စ္တယ္ မရယ္” အဲဒီေန႕က စၿပီး ေက်ာင္းသားေလးေက်ာ္စြာနဲ႕ဆရာမေလး စိမ္းစိမ္းစို တို႔ေန႕တိုင္း လိုးက်ပါေတာ့တယ္။